🌸मी निघालो साठीकडे, कामासाठी🌸

🌸मी निघालो साठीकडे, कामासाठी🌸
आंबेडकरी चळवळीत वावरता वावरताच 59 वा वाढदिवस आला आणि माझा प्रवास सुरू झाला साठीच्या दिशेने. 3 डिसेंबर 1965 हा माझा गावच्या सरपंचाने निश्चित केलेला जन्मदिवस.मला एकदा समाजभूषण काकासाहेब खंबाळकरांनी विचारले,”तुम्ही एवढे फिरता, तुमचा खर्च कोण करतो?” कदाचित काकासाहेबांना ‘मला कोणी तरी ऑपरेट करीत असल्याची शंका आली असावी. काकासाहेबांना मी सांगितले की, माझी खरी ताकद माझ्या मुली आहेत, माझा प्रवासाचा खर्च माझ्या मुली करतात आणि मी कमवलेली माणसं माझी राहण्या-खाण्याची व्यवस्था करतात. मी बाबासाहेबांच्या संस्था आणि बाबासाहेबांचे कुटुंब यांच्या भोवती समाजाला संघटित करण्याचा प्रयत्न करतो. हीच सामान्य माणसाची अपेक्षा आहे; म्हणून माझ्या कामाला प्रतिसाद मिळतो. माझ्या वैयक्तिक जबाबदाऱ्या मी व्यवस्थीत पार पाडल्या आणि घरच्या कुठल्याही व्यवहारापासून अगदी सुरुवातीपासून ठरवून अलिप्त राहिलो त्यामुळे मी सार्वजनिक जीवनात पूर्ण वेळ देऊ शकतो आणि त्यासाठी मला कोणीही माझ्या ठरलेल्या कामामध्ये अडथळा आणत नाही. आज वयाची 59 वर्षे पूर्ण करीत आहे; परंतु अजूनपर्यंत मी कोणत्याही मोहाला बळी पडलो नाही त्यामुळे कोणत्याही गोष्टीचा मी कोणत्याही वेळी त्याग करू शकतो; परंतु माझ्या ठरलेल्या ध्येयापासून मी अजिबात विचलित होत नाही. मी माझ्या वयाच्या 23 व्या वर्षी नोकरीला लागलो. डॉ. बाबासाहेब आंबेडकरांच्या पीपल्स एज्युकेशन सोसायटीच्या ‘नागसेन हायस्कूल प्रभात नगर, नांदेड’ या जिल्ह्याच्या ठिकाणी माझी नेमणूक झाली आणि चळवळीत अग्रभागी असलेल्या नेतृत्वाच्या सहवासात राहण्याची मला माझ्या उमेदीच्या काळात संधी मिळाली. त्यामुळे माझी नोकरी सुद्धा मी चळवळीचा भाग म्हणूनच केली आहे.पू.भ.धम्मसेवक महाथेरो,काळुराम मामा खंदारे,डॉ. एस. पी. गायकवाड, पी. जी. दादा गायकवाड, सुरेशदादा गायकवाड, प्राचार्य अशोक नवसागरे, भुजंग खंदारे, गणेशराज सोनाळे या वेगवेगळ्या क्षेत्रात दिग्गज असलेल्या मान्यवरांच्या संपर्कात व सहवासात माझी जडणघडण झाली त्यामुळे एकदा भूमिका घेतल्यानंतर त्या भूमिकेवर ठाम राहण्याचे संस्कार माझ्या मनावर झाले. मी जेव्हा नोकरीच्या निमित्ताने नांदेड शहरात स्थायिक झालो तेव्हा सुरेशदादा गायकवाड हे ऍड. बाळासाहेब आंबेडकरांचा उजवा हात होते. आज मला प्रामाणिकपणे हे कबूल केले पाहिजे की, आज मी आंबेडकर कुटुंबाचा जो कट्टर समर्थक झालो त्याचे एकमेव कारण म्हणजे मी सुरेशदादा गायकवाड यांची ऐकत असलेली भाषणे आणि त्यातून माझ्या मनावर झालेले संस्कार होत. हे संस्कार एवढे पक्के झाले की, पुढे सुरेश दादांनी मार्ग बदलला तरी मी जागा सोडली नाही.मी जेव्हा पीपल्स एज्युकेशन सोसायटीत शिक्षक म्हणून रुजू झालो तेव्हा डॉ. एस. पी. गायकवाड साहेब पॉवरफुल हस्ती होते. एवढेच काय त्यांनी घेतलेल्या निर्णयाला त्यावेळी संस्थेचा कोणताही पदाधिकारी विरोध करीत नसे. किमान माझ्या शाळेचा पूर्ण स्टाफ डॉ. एस. पी. गायकवाड साहेबांच्या आवडीप्रमाणे भरला गेला होता. अर्थात स्टाफ सुद्धा त्याच तोडीचा होता. पहिल्या बॅच चा मी सर्वात ज्यूनियर तर नंतर सर्वात सिनियर. आमच्या ‘नागसेन हायस्कूल’ ला सर्व लोक ‘डॉ.एस.पी.गायकवाड यांची शाळा’ म्हणून बघायचे. मी मात्र ‘डॉ. बाबासाहेब आंबेडकरांच्या पीपल्स एज्युकेशन सोसायटीची शाळा’ म्हणून बघायचो.डॉ.एस.पी.गायवाड साहेबांना त्यावेळीही माझा प्रश्न होता आणि आजही माझा प्रश्न आहे की, आपण सर्वात जास्त काळ पीपल्स एज्युकेशन सोसायटीचे चेअरमन राहिला आहात; मग आपण पीपल्स एज्युकेशन सोसायटीच्या घटनेनुसार 1) गव्हर्निंग बॉडी 2) बोर्ड ऑफ ट्रस्टी 3) एक्झिक्युटिव्ह कमिटी 4) जनरल काऊन्सिल हा पॅटर्न आपण का राबवला नाही? जे आपले फार जवळचे नाते सांगून स्टाफ मध्ये सतत दहशतीचे वातावरण ठेवत होते त्यांनी आपली स्वतः ची लेकरं पीपल्स एज्युकेशन सोसायटीच्या शाखेत का शिकवली नाहीत? मी अभिमानाने सांगतो की, माझ्या तिन्हीही मुली डॉ. विश्वलता, इंजिनिअर धनश्री व फार्मसीस्ट विजयश्री या तिघीही माझ्या शाळेच्या म्हणजेच डॉ. बाबासाहेब आंबेडकरांच्या पीपल्स एज्युकेशन सोसायटीच्या शाळेच्या पर्यायाने माझ्या विद्यार्थीनी आहेत. माझे मोठे जावई डॉ. श्रावण कांबळे हे सुद्धा पीपल्स एज्युकेशन सोसायटीच्या मिलिंद कॉलेज औरंगाबाद चे विद्यार्थी आहेत. माझ्या तिन्ही मुली चांगल्या पदावर नोकऱ्या करतात. सांगायचे तात्पर्य हे की, बाबासाहेबांच्या संस्थेत ‘गुणवत्ता’ आहे, हे आम्ही आमच्या कृतीतून सांगायला नको का? आम्ही जर पळपुटेपणा केला तर बाबासाहेबांच्या चळवळीचा अविभाज्य घटक असलेली पीपल्स एज्युकेशन सोसायटी कमकुवत करण्यात आमचा हातभार नाही का? मी 37 वर्षे पीपल्स एज्युकेशन सोसायटीचा नोकर म्हणून सेवा केली तेव्हा सुद्धा पीपल्स एज्युकेशन सोसायटीच्या भवितव्यासाठी झटत राहिलो आणि झगडत राहिलो. आज साठी कडे झुकले; परंतु काठी हातात येईपर्यंत वाघीणीचे दुध पाजणाऱ्या पीपल्स एज्युकेशन सोसायटीच्या भवितव्यासाठी मी झटत राहणार.त्यासाठीच पीपल्स एज्युकेशन सोसायटीच्या विद्यार्थ्यांना संघटित करण्याचे काम मी हातात घेतले आहे.तांत्रिक दृष्ट्या मी पीपल्स एज्युकेशन सोसायटीचा शिक्षक होतो;परंतु विद्यार्थी कधीच नव्हतो. शैक्षणिक वर्ष 2024-25 या शैक्षणिक वर्षात पीपल्स एज्युकेशन सोसायटीच्या पहिल्या म्हणजे ‘बुद्ध भवन’ नावाच्या बिल्डिंगमध्ये भरणाऱ्या ‘सिद्धार्थ कॉलेज ऑफ आर्ट्स, सायन्स अँड कॉमर्स, फोर्ट, मुंबई’ या कॉलेजमध्ये ‘डिप्लोमा इन पालि’ या कोर्स साठी ऍडमिशन घेऊन ती तांत्रिक अडचण सुद्धा दूर केली आहे. आज माझा 59 वा वाढदिवस ‘डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर संस्थापित, पीपल्स एज्युकेशन सोसायटी, मुंबई संचलित, नागसेन हायस्कूल प्रभात नगर, नांदेड’ या बाबासाहेबांच्या संस्थेची व माझी सवत:ची सुद्धा विद्यार्थीनी अर्थात माझी तृतीय कन्या, फार्मसी ऑफिसर विजयश्री प्रविण वाघमारे या माझ्या मुलीकडे होत आहे, हा सुद्धा ‘संस्था भीमाच्या आणि घराणे भीमाचे अर्थात राजगृहाकडे चला’ हा जो उपक्रम मी हाती घेतला आहे त्याचाच एक भाग आहे असे मी मानतो.
श्रीपती ढोले, मुंबई
मो. 9834875500
W.8888578874