माझा खास मित्र: दीपक श्रावण सोळंके – आठवणींचा एक गंध
मित्र. हा शब्द ऐकला की आपल्या मनात वेगवेगळ्या आठवणी जाग्या होतात. शाळेतली धम्माल, कॉलेजचे दिवस, भांडणं, गप्पा, आणि सुखदुःख वाटून घेणारी माणसं. पण काही मित्र असे असतात, जे आपल्या आयुष्याचा भाग नसूनही, आपल्या हृदयात कायम घर करून राहतात. माझ्या आयुष्यात असाच एक खास मित्र होता – दीपक श्रावण सोळंके.
दीपक माझ्या बालपणीचा मित्र होता. आमच्या गल्लीतला तो माझ्या सगळ्यात जवळचा, निस्वार्थ मित्र. त्याचा स्वभाव म्हणजे फक्त मदतीसाठी आणि आनंदासाठी झटणारा. जेव्हा आम्ही खेळत असू, अभ्यास करत असू किंवा एखाद्या कठीण प्रसंगाला सामोरे जात असू, तेव्हा दीपक नेहमीच माझ्या सोबत असे. मला आजही आठवतं, त्याचा चेहरा सतत हसतमुख असे. तो म्हणायचा, “सुख असेल किंवा दुःख, त्याला हसून सामोरे जा.”
त्याच्या आठवणींनी भरलेला वेळ
दीपकचं आयुष्य नेहमी दुसऱ्यांसाठी समर्पित राहिलं. शाळेत एखाद्याला अभ्यासात मदत करायची असेल, खेळात प्रोत्साहन द्यायचं असेल किंवा कुणाला भावनिक आधार द्यायचा असेल, दीपक त्या सगळ्यात पुढे असे. मी कधीही दुःखी असलो की तो नेहमी मला आधार देत असे. त्याचं शांत पण प्रेरणादायी बोलणं मला आयुष्यभर मार्गदर्शक ठरेल.
पण एक दिवस, नियतीने एक कठोर निर्णय घेतला. दीपकचं आयुष्य अकाली संपलं. त्याच्या जाण्याचं दुःख शब्दांमध्ये सांगणं कठीण आहे. एक मित्र म्हणून मी माझ्या आयुष्याचा एक भाग गमावला. ज्या व्यक्तीने माझ्या सुखदुःखात माझा आधार बनून राहण्याचं वचन दिलं होतं, ती व्यक्ती आता आठवणीतच उरली.
जीवनात त्याचं स्थान
आजही, जेव्हा मी एखाद्या कठीण प्रसंगाला सामोरे जातो, तेव्हा दीपकचा आवाज माझ्या कानात येतो. त्याच्या आठवणींमुळे मी आजही प्रेरित होतो. त्याने शिकवलेली निस्वार्थता, दुसऱ्यांसाठी झटण्याची वृत्ती, आणि आनंदी राहण्याचा संदेश मला आयुष्यभर सोबत करेल.
माझ्यासाठी दीपक फक्त एक मित्र नव्हता, तो माझं कौटुंबिक पाठबळ होता. तो नसला तरी त्याच्या आठवणींनी मला खंबीर केलं आहे. आजही, जेव्हा मी त्याचं नाव घेतो, तेव्हा डोळ्यांत पाणी येतं, पण त्याचवेळी मन आनंदीही होतं.
माझ्या मित्राला समर्पण
दीपकच्या आठवणी जपणं म्हणजे त्याला श्रद्धांजली अर्पण करणं आहे. तो नसला तरी त्याच्या शिकवणी आणि त्याच्या स्मृतींनी मला सदैव प्रेरित केलं आहे. आयुष्यात प्रत्येकाने असेच मित्र जपावेत, कारण हेच नातं आपल्या जीवनाला खरं अर्थ देतं.
आज, माझ्या या लेखाच्या माध्यमातून, दीपक श्रावण सोळंके या माझ्या खास मित्राला श्रद्धांजली अर्पण करतो. त्याची आठवण माझ्यासाठी कधीही पुसली जाणार नाही. तो माझ्यासाठी सदैव जिवंत आहे – माझ्या आठवणीत, माझ्या हृदयात.
